De Kluis in Huis Deel 2

Het oordeel van de buurman.

We hielden allemaal onze adem in toen de buurman juist een flinke hap lucht naar binnen zoog om zijn jury oordeel uit te gaan spreken. En dat deed hij. “Beste buren, ik moet zeggen dat het idee heel goed is, maar de uitvoering zoals die nu voor me staat; ik vind het niks!

Het was niet eens een slechte grap. Hij meende het serieus. Serieus? Volledig uit het veld geslagen besloten we om dan maar gewoon collectief boos te worden op die buurman met een mening. Hoe durfde hij. Ons briljante idee zomaar wegzetten bij de eerste de beste vuilnisbak, terwijl wij klaar dachten te zijn voor het hoofdpodium.

In de sport zeggen ze dan dat je jezelf moet herpakken. Diep adem halen, een bidon half leeg klokken, de laatste grote slok met een sierlijke boog uitspugen, jezelf drie keer stevig op de borst timmeren, natte handdoek in je nek, kin omhoog, de spieren even losschudden en door. Door naar de brainstormtafel met de woorden van de buurman met een mening als aanjager voor nog betere ideeën.

Het was een stuk stiller dan bij de vorige sessie. De met veel liefde en huisvlijt, ondersteund door een huis- tuin- en keukenkopieerapparaat en lamineermachine, geconstrueerde materialen lagen uitgestald op tafel ter inspiratie. Het was wachten tot iemand een ingeving zou krijgen die hij of zij de moeite zou vinden om te delen met de rest. Voorlopig moesten we het doen met gefriemel aan kledingstukken, rammelende koffielepeltjes en drummende voetjes onder tafel.

“Het is inderdaad niks”. Het hoge woord was er uit. We waren het er allemaal nog mee eens ook. Hoe moeilijk het ook was om de roze bril af te zetten; het was gelukt. Toch zo’n beetje gevoel van een leuke avond in de kroeg en het wakker worden de volgende ochtend. Als het licht sfeervol gedimd is, of in de ochtend onder de felle lamp van de badkamer die je spiegelbeeld beschijnt.

Team Kwaliteit Prioriteit werd opgericht. Team Inkoop en team Publiciteit volgden snel en de ontwerpafdeling kreeg duidelijke en heldere opdrachten mee. Wij vonden alle drie dat dat al een veel professionelere uitstraling had. We moesten toch ergens beginnen. Maar het werkte wel. De kwaliteit van het gehele concept, het idee was gepromoveerd tot, ging met sprongen vooruit. We durfden bijna weer de buurman uit te nodigen voor een bakkie.